નવી એક અહેવાલ મુજબ ભારતમાં માનસિક આરોગ્યના નિષ્ણાતોની ગંભીર અછત છે — દરેક 1 લાખ લોકો પર માત્ર 0.75 માનસિક તબીબો ઉપલબ્ધ છે, જયારે WHO દ્વારા ભલામણ કરાયેલ પ્રમાણ 1.7 છે. માઇક્રોસાયકોલોજિસ્ટ્સ, માનસિક નર્સ અને કાઉન્સેલરોની પણ અછત છે, જેના કારણે મોટી સંખ્યામાં લોકોએ યોગ્ય સારવાર મળતી નથી. મધ્યપ્રદેશ અને રાજસ્થાન જેવા રાજ્યો સૌથી વધુ અસરગ્રસ્ત છે કારણ કે ત્યાં સ્થાનિક સ્તરે યોગ્ય માનસિક આરોગ્ય સુવિધાઓ ઉપલબ્ધ નથી.

કોરોના મહામારી પછીનું તણાવ, બેરોજગારી અને યુવાનોમાં ડિપ્રેશન જેવી સમસ્યાઓને લીધે આ ખામી વધુ ગંભીર બની છે. નિષ્ણાતો ચેતવણી આપે છે કે, તાલીમપ્રાપ્ત વ્યાવસાયિકોની અછતના કારણે લાંબા વેઇટિંગ ટાઈમ, ખોટી તબીબી નિદાન અને શહેર તેમજ ગ્રામિણ વિસ્તારોમાં માંગ પૂરી ન થઈ રહી છે.

શાસકોને અનુરોધ કરવામાં આવ્યો છે કે તેઓ તાલીમ કાર્યક્રમોમાં રોકાણ કરે, જાહેર આરોગ્ય સેવાઓમાં ભરતી વધારે અને પ્રાથમિક આરોગ્ય કેન્દ્રોમાં માનસિક આરોગ્ય સેવાઓને એકત્રીત કરે.